55% osób odpowiedziało “tak właśnie mnie wychowano”, a 45% osób odpowiedziało, że “zupełnie mnie tak nie wychowano”. Przypomnijmy, że mężczyzna będący głową rodziny to podstawowa zasada patriarchalnego postrzegania rodziny.

Poprzedni odcinek nagrałam w Kopenhadze. Byłam tam przez 2 dni i wyobraźcie sobie, że na każdym kroku w tym mieście są tęczowe flagi. Szczerze mówiąc, jeszcze dotychczas nie zastanawiałam się nad tym, ile one mają wspólnego z tym, czym się zajmuję w tym podcaście. Bo właściwie wydaje nam się, że te flagi dotyczą przede wszystkim ruchów LGBT i tego, by dać osobom o homoseksualnej orientacji płciowej równe prawa, jak tym osobom, które są heteroseksualne. Ale weźmy pod uwagę też to, że według patriarchatu osoby heteroseksualne nie mają równych praw, bo najwięcej praw mają mężczyźni. Zatem mój wniosek jest taki, że ta tęczowa flaga, która tak naprawdę mówi o równości, jest odpowiedzią na patriarchat. Jest przeciwieństwem patriarchatu. Patriarchat polega na czarnym lub białym postrzeganiu. Na zerojedynkowości. Albo jesteś kobiecą kobietą i właśnie szyją, albo jesteś męskim mężczyzną i jesteś głową rodziny. A cała reszta, czyli kobiety, które może wyglądają nie całkiem kobieco, albo mężczyźni, którzy zachowują się nie całkiem męsko, czy też nie wyglądają całkiem męsko, są gdzieś tam w szarości, czyli właściwie są nikim. Bo liczą się tylko kobiety skrajnie, kobiety takie, nazwę to kobiece kobiety, czyli spełniające normy społeczne przypisane kobiecości. Liczą się męscy mężczyźni, czyli spełniający normy społeczne przypisane męskości. A cała reszta ludzi to nie wiadomo kto, czyli być może nikt. Według patriarchatu najważniejszy jest mężczyzna. Na drugim miejscu jest kobieta, a cała reszta jest nikim. Według tęczy natomiast, wszyscy są na tym samym poziomie ważności. Kobiety i mężczyźni, kobiece kobiety i męscy mężczyźni, niekobiece kobiety i niemęscy mężczyźni, i tak dalej. Wszyscy ludzie, którzy nie mają ochoty określać swojej płci, bo nie mają takiej potrzeby. 

Z mojej dotychczasowej działalności w internecie wynika, że ludzie najczęściej są agresywni i aroganccy, agresywni może przede wszystkim, właśnie wtedy, gdy postrzegają jakąś wypowiedź, czy jakieś stanowisko, w sposób czarno-biały. Czyli albo się ze mną zgadzasz w 100% i jesteś ze mną, jesteśmy przyjaciółmi, albo jesteś obcy i jesteś wrogiem, jeśli chociaż trochę się nie zgadzasz. Nie ma nic pomiędzy. Jest opcja czarna lub opcja biała. Moja to opcja czarna lub biała, Twoja też jest opcja czarna lub biała, ale ta przeciwna. Nie ma innych kolorów i ludzie bardzo często, z tego co zauważyłam, wyrywają czasem z kontekstu jakieś części wypowiedzi, które im nie pasują i zaczynają z tym dyskutować, wpychając Ciebie bardziej, jeśli jesteś autorem tej wypowiedzi, w jakiś pogląd, którego może nawet w ogóle nie reprezentujesz, ale który jest przeciwny ich poglądowi. Przykładowo, jeśli chodzisz po mieście z tęczową flagą, to znaczy, że jesteś przeciwko rodzinie. Dla Ciebie to wcale może nie znaczyć, że jesteś za równością różnych opcji, koncepcji, wyglądowych, płciowych, społecznych ról. Wynikałoby z tego, że rodzina wyklucza się z równością. To się nazywa polaryzacja – przyjmowanie coraz bardziej skrajnego poglądu po to, żeby się nie zgodzić z rozmówcą. Najgorzej, jeśli obie strony pójdą w kierunku tej polaryzacji. Zauważmy, że właśnie do takiej polaryzacji dochodzi bardzo często w relacjach damsko-męskich. W małżeństwach na przykład. Mężczyzna, głowa rodziny, ma dużo praw, mało obowiązków. Kobieta, szyja, ale często osoba, która nie ma nic do powiedzenia, ma dużo obowiązków i mało praw.  Emocje kobiety są deprecjonowane, są bezzasadne, świadczą o jej lekkomyślności, słabości i głupocie. Męskie emocje, czyli na przykład walenie pięścią w stół, to stanowczość. Kobieta ma być piękna, oczywiście szczupła, pachnąca, ogolona, zadbana w każdym aspekcie, bo inaczej jest brzydką starą babą. Natomiast mężczyzna ma wyglądać właściwie jak chce, byle tylko nie był brudny. Nie musi być ogolony, ani nosić makijażu, wręcz nie wolno mu nosić makijażu. Mężczyzna ma zarabiać więcej i być w stanie utrzymać rodzinę. Kobieta natomiast ma zarabiać mało albo wcale. 

Zobaczcie, to jest takie wypychanie po prostu, mamy kontinuum i taki stricte męski mężczyzna jest na jednym końcu, stricte kobieca kobieta jest na drugim końcu, i są na dwóch krańcach jakiejś osi i kiedy dochodzi do konfliktu damsko-męskiego, to osoby reprezentujące kobiecość i męskość oddalają się od siebie, jeszcze bardziej się zagłębiając w kobiecą kobiecość lub męską męskość, a tak naprawdę to pewnie ma niewiele wspólnego z tym, jacy oni są autentycznie. 

Ludzie wcale tak bardzo się od siebie nie różnią. Oczywiście są różnice międzypłciowe wynikające z biologii, z hormonów, ale to nie są aż tak ogromne różnice, jakie narzucają nam normy społeczne. Różnice, które wynikają z biologii, nie powodują konfliktu, tylko ze sobą współgrają. Ani biologiczna męskość, ani biologiczna kobiecość nie jest gorsza, tylko tutaj mamy równość. Natura nie narzuca nam lepszości lub gorszości, ponieważ do przetrwania gatunku potrzebne są obie płcie biologiczne.

Pamiętajmy jednak o tym, że nasz mózg jest dosyć leniwy, jeśli nie musi się nad czymś zastanawiać, bo już ma dane na jakiś temat, to nie będzie tego robił. Bardzo często moim zdaniem, tak jest właśnie z męskością i kobiecością. Mamy coś narzucone od zawsze, oczywista oczywistość, że kobieta musi coś, powinna coś, mężczyzna powinien coś innego, i idziemy w to w ciemno. Jeśli paradujesz po mieście z tęczową flagą, to znaczy, że chcesz zniszczyć męskość i kobiecość, a w rezultacie zniszczyć rodzinę. Bo podstawą rodziny jest głowa i szyja, a nie równi sobie partnerzy. Oczywiście ja tak nie uważam, tylko to jest “tradycyjne” podejście.