Stopniowo. Spędzają ze sobą dużo czasu, robią różne wspólne plany i realizują wspólne cele. Wszystko, co on mówi, jest spójne. Również spójne z tym, co robi. Po prostu jest spokojnie, jest ok, Róża może mieć do niego zaufanie. 

Teraz pytanie: co, jeśli pojawi się ktoś lepszy? Myślę, że odpowiedź na to pytanie warto zacząć od zdefiniowania, kto to w ogóle jest “ktoś lepszy”? Bo na etapie, gdy ludzie miesiącami lub latami budują ze sobą relację, wszystko idzie dobrze, rozwiązują problemy, jest konstruktywnie, jest dialog i wspólne cele. Ich realizacja, ekscytacja, poczucie dumy z powodu tych zrealizowanych celów, to naprawdę jest mega trudno o kogoś lepszego. 

Bo jeżeli pojawi się ktoś lepszy, właśnie – kto to jest “ktoś lepszy”? Na ogół chodzi o to, że będzie przystojniejszy, że będzie lepiej ogarnięty zawodowo, że będzie miał fajniejsze pasje, że może będzie duszą towarzystwa, a nie jakimś mrukiem jak na przykład osoba, z którą budujemy relację. Będzie nam czytał w myślach na jakimś spotkaniu w barze i tak dalej. Ale czy to wszystko, co wymieniłam, w porównaniu z miesiącami budowanym zaufaniem i tworzeniem relacji, tym całym wysiłkiem i korzyściami, które płyną z inwestowania w daną relację, czy to wszystko, co wymieniłam, naprawdę przewyższa korzyści z relacji, która trwa już długo i ma się dobrze? Myślę, że małe szanse, żeby przystojny wygląd był lepszy, niż 10 wspólnie zrealizowanych podróży, które wspominamy wspaniale. Myślę, że małe szanse, że czyjeś dobre ogarnięcie zawodowe byłoby lepsze, niż to, że ten facet z którym obecnie jestem w związku, wspiera mnie w moim rozwoju zawodowym i pomaga mi rozwinąć skrzydła chociażby tym, że mnie docenia. Że mnie motywuje. Że ułatwia mi ten rozwój. Chociażby przez to, że mi robi kanapki rano, gdy idę na jakieś szkolenie. 

Pamiętajcie, że często jest tak, że najlepsze rzeczy to takie, których nie zauważamy. To są rzeczy, które nie są spektakularne. To są zwyczajne elementy codzienności. Fajne chwile, bezpieczne, spędzone w towarzystwie najbliższych osób. Wspólnie zjedzony obiad. To, że ktoś mi powiedział, że wspaniale, że mu zrobiłam herbatę i podziękował za to. Docenił po prostu ten drobiazg. Albo to, że ktoś mi zrobił herbatę lub przyniósł kawę do łóżka. Bardzo często nie doceniamy swoich partnerów czy partnerek. Nie zauważamy tych drobiazgów, które dla nas robią. Nie zauważamy co oni chcieli i mogli by nam dać. 

Zamiast tego możemy koncentrować się na powierzchownych kryteriach lepszości, jak wygląd, pozycja zawodowa, zachowanie rzucające się w oczy, takie kozaczenie, przykuwanie do siebie uwagi wszystkich ludzi. Czasem nam się może też wydawać, że lepszy facet to taki, wokół którego skupia się grupa kobiet, które rywalizują ze sobą o to, żeby na nie spojrzał i spędzał z nimi czas. Rywalizują o jego uwagę. Tylko, że grupa kobiet nie koncentruje się na przypadkowym facecie, a koncentruje się na tym, kto daje im jakieś sygnały, które mogą dawać nadzieję na to, że z tej relacji wyniknie coś więcej. Tak naprawdę, faceci wokół których koncentruje się grupa kobiet, to zazwyczaj Mariusze, którzy wysyłają zawoalowane obietnice w podtekście albo wprost, spędzają czas, a potem się wycofują. 

Zastanówcie się same – znacie jakiegoś przystojnego faceta, który jest miły, fajny, kulturalny, ale co do którego Wam w życiu do głowy nie przyszło, żeby myśleć o jakiejś randce z nim, bo na przykład jest w związku w którym czuje się szczęśliwy i nie podrywa kobiet. Albo może i nawet nie jest w związku, ale nie podrywa kobiet. Z drugiej strony ktoś, kto jest Mariuszem, wcale nie musi być taki przystojny, że opadnie nam szczęka, nie musi być też taki rzucający się w oczy. Może to być jakiś cichy facet, który daje sprzeczne sygnały kobietom, kiedy nikt nie patrzy. Na pewno takie pierwsze kryteria “lepszości”, które zazwyczaj nam przychodzą do głowy – ja wiem, co przychodzi do głowy nam, ludziom, bo bardzo często rozmawiam o tym z różnymi osobami na terapii – pierwsze takie sygnały “lepszości” mają się nijak do tego, jakie są kryteria bycia najlepszym przyjacielem. 

Weźcie pod uwagę to, że jeżeli tworzymy z kimś bliską relację, budujemy ją, budujemy też zaufanie, krok po kroku ta relacja się rozwija, to cel jest taki, że tworzymy związek z kimś, kto jest naszym najlepszym przyjacielem.