Zatem, to jest moje pytanie: dlaczego Ty w jego imieniu, bez jego wyjaśnień, nie możesz sobie sama odpowiedzieć na pytanie dlaczego zniknął? Hm? Myślę, że możesz. Tylko pilnuj się, żeby nie pójść w stronę taką, że z Tobą coś jest nie w porządku. A odpowiedź, dlaczego zniknął, może brzmieć (zresztą ona była zawarta w poprzednim odcinku): zniknął, bo nie ma empatii i nie rozumie, jak się mogłaś poczuć z tym, że zniknął. Zniknął, bo nie ma wglądu w siebie, więc nie ma empatii i Cię nie rozumie. Nie rozumie Twoich uczuć. Nie rozumie, jak się mogłaś poczuć z tym, że zniknął. Zniknął, bo nie wie, co to asertywność. On nie rozumie, po co jest asertywność. Prawdopodobnie rozumie tylko wzbudzanie lęku w innych i to, że jedni straszą, a inni się ich boją i się podporządkowują. Zniknął, bo brak mu umiejętności społecznych. Zniknął, bo totalnie nie potrafi połączyć kropek, że jak kogoś zachęca się do relacji, a wcale tej relacji się nie chce, to myślę, że prędzej czy później człowiek będzie chciał z niej zwiać. Zniknął, bo może w tę relacji się pakował wbrew sobie, ale nie dlatego, że z Tobą coś nie w porządku, tylko raczej z nim. A dokładniej z tym, że nie rozumie sam siebie. Zniknął, bo mu od początku w ogóle nie zależało, ale udawał, że mu zależy. Mógł udawać przed Tobą, ale nawet mógł udawać przed samym sobą, że mu zależy. Może mu się wydaje, że jak on tak będzie udawał, że mu zależy, to zacznie mu zależeć. Zniknął, bo on nie chce związku, bo on nie jest gotowy na związek. On nie jest gotowy na Ciebie, ani prawdopodobnie na żadną inną kobietę o dobrych intencjach.

I myślę, że jeżeli masz ochotę być na niego wściekła i go wyzywać w myślach od głupich gnojków i tym podobne, to masz do tego prawo. Nie pisz do niego tego oczywiście i raczej nie określaj go tak w rozmowach z innymi ludźmi, chyba że są to naprawdę bliskie osoby. Na pewno nie wypowiadaj tego publicznie. Twoja złość jest informacją dla Ciebie i masz prawo do tej złości. Masz prawo go nawet nienawidzić za to, że tak zniknął. Masz prawo to czuć. I jeżeli będziesz czuła tę złość, to prawdopodobnie szybciej dasz sobie spokój z typem. Zatem pamiętajmy, jeżeli ktoś daje nam do zrozumienia, że nas nie chce lub niewystarczająco daje do zrozumienia, że nas chce, to śmiało można uznać, że nie chce i pewnie nigdy nie chciał, bo nie był gotowy. I możesz sobie śmiało sama odpowiedzieć na Twoje wątpliwości i dać sobie spokój z rozmyślaniem, bo myślę, że ten czas lepiej poświęcić może jakimś ludziom w Twoim życiu, a nie takim, którzy są totalnie w nim już nieobecni i nie wrócą. Albo może wrócą po to, żeby zawrócić Ci w głowie i znowu zniknąć.

A! I żeby tak jeszcze poprzeć to, co powiedziałam wcześniej, że możesz sobie sama śmiało odpowiedzieć na swoje wątpliwości i na to pytanie, „dlaczego zniknął?”. To zobacz, jeżeli Ty absolutnie nie miałaś złych intencji, ale w jakiś sposób skrzywdziłaś go, a on nic nie powiedział i zniknął, to też świadczy to o tym, że on ma jakiś problem. Bo albo nadmiernie reaguje na jakieś sygnały, na sygnały ze strony innych w relacjach, czyli to świadczy o jakichś jego negatywnych przekonaniach dotyczących relacji, albo też nie komunikuje i nie ma w nim asertywności. Dokładnie tak jak w Duchosławie. Wyobraźmy sobie, że spotkałaś takiego Mariusza. Może jeszcze nie jest to Duchosław.
Nie jest to ktoś, kto regularnie ghostuje. Powiedzmy, że to jest taki zwyczajny Mariusz. I on ma przekonanie, że jest beznadziejny. Jeżeli on gdzieś głęboko w to wierzy, że jest beznadziejny, to, po pierwsze, może być tak, że będzie stosował kompensację. Kompensacja polega na tym, że udaje, że jest lepszy od innych, czyli wywyższa się. Pomiata innymi ludźmi. Afiszuje się z drogimi gadżetami. Wymądrza się. Udowadnia po prostu na lewo i prawo swoją lepszość. Nie chce być gorszy, więc kreuje się na lepszego. On próbuje udowodnić, że jest lepszy, innym, ale też przede wszystkim samemu sobie. I na tym polega kompensacja.

I taki właśnie Mariusz, który głęboko wierzy w to, że jest beznadziejny czy gorszy, będzie w ten sposób interpretował różne sygnały, płynące z zewnątrz. I po pierwsze, będzie się dopatrywał tam, gdzie ich nie ma, różnych informacji, potwierdzających jego przekonanie, czyli może w różnych Twoich zachowaniach, wypowiedziach, będzie próbował widzieć sygnały tego, że jest gorszy czy beznadziejny. Nawet w tych, gdzie masz naprawdę najlepsze na świecie intencje, on może się dopatrzeć, że nim gardzisz. Bo to są jego przekonania. Nie masz na to absolutnie żadnego wpływu, jak on będzie interpretował rzeczywistość. Zatem to, co Ty do niego mówisz lub robisz, może widzieć w zniekształcony sposób. I np. jeżeli powiedziałaś mu, że dziś nie możesz się spotkać, to on może w tym dopatrzeć się jakiejś pogardy wobec siebie samego i jednocześnie dowodu na to, że jest beznadziejny. I wtedy może zniknąć, prawda? No bo tak strasznie go uraziłaś, tak strasznie go zraniłaś, skrzywdziłaś go, że on już w ogóle nie chce mieć z Tobą do czynienia. Zatem jeśli wiesz, że zawsze miałaś dobre intencje, a mimo to on zniknął, to nie z Tobą coś było nie w porządku, tylko z jego reakcjami. I albo jest Duchosławem, albo jest Mariuszem o bardzo niskiej samoocenie, w związku z tym nieadekwatnie interpretuje zachowania innych. Może też nie akceptować asertywności innych ludzi, chociażby.

No i jeszcze jest druga możliwość, mianowicie taka, że on poczuł się urażony albo poczuł się źle w jakiejś sytuacji, ale nic nie powiedział. Prawda? Nie próbował tego wyjaśnić. Nie zapytał Cię, dlaczego tak zrobiłaś. Nie powiedział, że było mi przykro. Nie powiedział, że nie rozumie Twoich intencji. I jeżeli ktoś nie komunikuje, mimo że przeżywa duże emocje, to też raczej nie wróży dobrze w relacji. Więc w sumie to chyba wyświadczył Ci przysługę tym, że zniknął. Znikanie po tym, jak się kogoś zachęcało do relacji, czyli Duchosław, czy powiedzmy jakiś Mariusz, może nie całkiem Duchosław, ale Mariusz przewrażliwiony na swoim punkcie – choć nie wiem, może to też Duchosław tak naprawdę, jak zwał, tak zwał – w każdym razie chodzi mi o to, że znikanie świadczy o znikającym, a nie o Tobie, o ile miałaś dobre intencje. Jak miałaś złe intencje, no to jest uzasadnione, że zniknął. Prawda? Jeśli miałaś dobre intencje i zniknął, to jest to o nim. I nie szukaj przyczyn w sobie, bo to nie ma sensu. I tak nie znajdziesz, a pewnie to, co Ci najprawdopodobniej przyjdzie do głowy, to będą złe myśli na Twój temat. I nie ma co iść w tym kierunku, bo każdemu się przytrafił w życiu jakiś Duchosław. I w takim razie można by wywnioskować, że wszyscy ludzie są tacy niewartościowi, beznadziejni i nie zasługują na miłość, jeżeli w ten sposób byś to sobie wyjaśniła. Z każdym coś jest nie tak.