I teraz przejdźmy do tego, co się dzieje obecnie. Otóż przemoc wobec dzieci jest zakazana, jest przestępstwem. Coraz więcej się też mówi na ten temat. Nie ma raczej przyzwolenia społecznego na taką przemoc wobec dzieci. Jeżeli ktoś stosuje publicznie przemoc wobec dzieci lub o niej mówi, to może się liczyć z tym, że ktoś inny, jakiś inny dorosły człowiek, zwróci mu uwagę albo zgłosi to gdzieś jakimś odpowiednim służbom. Na przykład zadzwoni na policję, że tutaj dorosły szarpie dziecko. Tak samo jakby zadzwonił, gdyby szarpana była jakaś druga dorosła osoba przez tego dorosłego rodzica. Więc tutaj trochę to poszło naprzód, ale zauważmy, że nadal w wielu domach jest przyzwolenie na dawanie dzieciom klapsów. Co jest przecież brakiem szacunku, bo jest wykorzystywaniem swojej przewagi fizycznej nad tym dzieckiem. Sprawię mu ból, żeby się dopasował. Sprawię mu ból, żeby robił to, co ja chcę, żeby robił. I dopiero od 2010 roku w Polsce obowiązuje prawny zakaz stosowania wobec dzieci kar cielesnych, w tym także klapsów. Zobaczcie, jaka to jest świeża sprawa. Świeża sprawa, ale jednak zobaczcie, że coś idzie naprzód. Prawda? Wiadomo, że nie popadniemy z jednej skrajności w drugą. Z przyzwolenia na przemoc, nagle ta przemoc w magiczny sposób nie zniknie totalnie ze społeczeństwa, tylko będzie maleć. Jej natężenie będzie malało. I to jest okej. Dobrze, że idziemy naprzód w tej kwestii.

Ale zauważmy, że w tym momencie jeszcze innym takim ważnym zjawiskiem, które się dzieje, jest okazywanie niechęci wobec dzieci dlatego, że są dziećmi. I to było zawsze. Prawda? Bo to jest to: wstań jak do mnie mówisz, ja będę sobie siedział, bo jestem dorosły, a Ty wstań. A działo się tak zawsze i dzieje się nadal, bo dzieci są jedną z nielicznych grup społecznych, która nie może mówić sama za siebie. One nie zabierają głosu w żadnych publicznych debatach. Tylko za dzieci muszą mówić jacyś ich pełnomocnicy, którzy są zresztą dorośli. Zatem jeśli dorośli traktują źle dzieci, to jednocześnie tylko dorośli mogą tych dzieci bronić. Jeśli dorośli publicznie okazują niechęć wobec dzieci, to tylko inni dorośli mogą tych dzieci bronić.

I ja właściwie nagrywam ten odcinek, bo chciałam poruszyć taki temat, który jest ważny dla mnie, który jakoś mnie też dotknął właściwie. Otóż strefy wolne od dzieci. I teraz tak, zaznaczmy na wstępie, że ja nie kwestionuję sensu istnienia stref dla dorosłych. Dla dorosłych – nazwa jest ważna. Strefy dla dorosłych, powiedzmy, że są okej i nie o tym teraz chciałabym rozmawiać. Mówię jedynie o strefach wolnych od dzieci, czyli takich, które już w swojej nazwie zawierają niechęć wobec dzieci i brak akceptacji pewnej grupy społecznej w tych miejscach, a mianowicie dzieci, czyli tak naprawdę takiej grupy społecznej, która nie może mówić sama za siebie. I to jest moim zdaniem brak szacunku wobec dzieci, bo to jest wykorzystywanie przewagi dorosłych nad dziećmi, którzy organizują tak naprawdę życie społeczne. Bo dzieci nie mogą tutaj użyć żadnych kontrargumentów. Nie mogą w żaden sposób z tym dyskutować i nie mogą nic z tym zrobić. I właściwie marketing różnych miejsc opartych na tym, że jesteśmy wolni od dzieci, czyli nie wpuszczamy tu dzieci, „sio z dziećmi”, jest oparty na, po pierwsze, wykluczeniu pewnej grupy społecznej, w tym przypadku dzieci i też dorosłych, którzy z tymi dziećmi się przemieszczają gdzieś tam, czyli ich rodziców najczęściej. Ale ten marketing też jest oparty na podkreślaniu niechęci. Czyli właściwie jesteśmy strefą wolną od dzieci, znaczy jednocześnie, że jeżeli dzieci Cię denerwują, przeszkadzają Ci, wkurzają Cię w jakiś sposób, to przyjdź do nas, bo my ich nie wpuściliśmy.

I dla mnie jest to kontynuacja tej niechęci wobec dzieci wszechczasów, która panowała zawsze, na którą może jest coraz mniejsze przyzwolenie, ale jednak nadal to przyzwolenie jest i to się dzieje realnie w XXI wieku. Mamy XXI wiek. A zobaczcie, gdyby to była strefa wolna od kogokolwiek innego tak naprawdę, strefa wolna od mniejszości narodowych, strefa wolna od kobiet, strefa wolna od mężczyzn, strefa wolna od jakiejś tam orientacji seksualnej, strefa wolna od mieszkańców jakiegoś tam miasta, czy mieszkańców jakiegoś tam kraju, to wywołałoby to wielką aferę społeczną. Ale tak jak mówiłam, dzieci nie mogą mówić same za siebie, więc strefę wolną od dzieci można sobie bezkarnie organizować w tym czasie. I jest to jak najbardziej wykorzystanie przewagi dorosłych nad dziećmi, bo dzieci nie mają prawa głosu i nie mogą się bronić. Więc strefa wolna od dzieci, jej marketing tak naprawdę i jej nazwa bazują na braku szacunku wobec dzieci. I tak jak zaznaczyłam wcześniej, strefa dla dorosłych czy jakiś event dla dorosłych jest okej. Ja tego nie kwestionuję teraz. Jeżeli po prostu organizator zakomunikuje, że nasze działania adresujemy do osób dorosłych, jesteśmy dopasowani do potrzeb osób dorosłych, rodzicom z dziećmi rekomendujemy poszukanie innego miejsca, to nie jest to jednoznaczne z zakazem „nie wpuścimy Was i sio stąd”. Tylko po prostu rekomendujemy poszukanie innego miejsca.

I wierzcie mi, jestem matką trójki dzieci i gdybym miała jechać do jakiegoś hotelu i tam by było napisane, że „nasze działania są adresowane tylko do osób dorosłych. Niestety nie jesteśmy przygotowani na przyjęcie dzieci jako gości”, to na pewno bym tego hotelu nie wybrała. Bo pierwsze co sprawdzam, to czy jest tam sala zabaw i czy ten hotel jest dziecioodporny i przyjazny dzieciom. Więc moim zdaniem, pojechanie jako rodzic z dziećmi w miejsce, które jest dostosowane tylko do dorosłych jest masochizmem. Oczywiście pewnie są jacyś dorośli, którzy by to zrobili, ale nie sądzę, żeby to było nagminne i powszechne wśród rodziców. Więc naprawdę nie trzeba okazywać publicznej niechęci wobec dzieci, żeby się pozbyć dzieci z jakiegoś miejsca. Serio. Wystarczy zakomunikować ich rodzicom, że przepraszamy, ale nie jesteśmy przygotowani na Wasze dzieci, ponieważ jesteśmy przygotowani tylko na potrzeby dorosłych.

I niestety, gdy wpiszemy w internecie hasło w stylu „hotel wolny od dzieci”, to bardzo łatwo jest znaleźć takie miejsca, które właśnie dokładnie takich sformułowań używają, że jesteśmy wolni od dzieci. Hotel wolny od dzieci. Nie hotel dla dorosłych, tylko hotel wolny od dzieci. Nie wpuszczamy dzieci, nie akceptujemy dzieci, nie chcemy tu dzieci, bo dzieci są zbyt głośne, zbyt żwawe i zbyt żywe. Oczywiście głośnych, żwawych i żywych dorosłych pijanych wpuszczamy, ale dzieci nie. No bo dzieci są dziećmi i dzieci nie mogą się bronić i wypowiadać same za siebie. Poza tym też do hotelu dla rodzin goście bez dzieci, którzy przyjechali, nie mają przecież zakazu wstępu do hotelu dla rodzin, prawda? A w drugą stronę wygląda to zupełnie inaczej. Musi to się opierać na zakazie. Hotel wolny od dzieci jest zakazem meldunku dzieci.