Wracając do tego, co mówiłam wcześniej. Kobiety, przeżywając to wszystko, chodzą do pracy na równi z mężczyznami do dnia porodu. W bardzo wielu przypadkach, w wielu krajach i w wielu miejscach. I ciekawe jest to, że kobiety są uznawane za tą słabą płeć, a jednocześnie społecznie wymaga się od nich o wiele większej siły. Prawda? Więc to wszystko nie bardzo trzyma się kupy. I mało tego, one potrafią temu jeszcze sprostać. Od tysięcy lat udaje im się temu sprostać. Zauważcie, że oprócz tej masy mięśniowej, słabość kobiet jeszcze jest, myślę, powiązana z ich myśleniem logicznym. Tutaj kobiety są słabe, bo one są takie nielogiczne jakoś, takie chaotyczne, gorsze w naukach ścisłych. Natomiast mężczyźni są przecież tacy mądrzy i ogarnięci. Ale fakty są takie, które w ogóle trudno podważyć, że kobiety nie miały dostępu do nauki. Prawda? Ogólnie mężczyźni się edukowali, a kobietom było to odebrane. Było to zabronione. Musiały walczyć, żeby mieć prawo w ogóle się uczyć. Zatem, jak w rezultacie zostać jakąś mistrzynią nauk ścisłych, jeżeli nikt Ci w ogóle nie powiedział, że istnieją nauki ścisłe. Nikt Ci o tym nie opowiedział i zabronił Ci w ogóle słuchać na ten temat.

Inne rzekome objawy słabości kobiet to ich emocjonalność. Zbytnia emocjonalność, by podejmować racjonalne decyzje. Fakty natomiast są takie, że emocje i racjonalność to wcale nie są przeciwieństwa, bo jedno z drugim się uzupełnia. I żeby działać racjonalnie, musimy jednak mieć jakieś pojęcie o emocjach i empatię. Bo nieracjonalnie i bez empatii działają psychopaci. Oczywiście, jest to skrajny przykład. Natomiast wiadomo, że etyczne decyzje będzie podejmowała osoba, która ma jednak świadomość emocjonalną, empatię i jakiś wgląd w ogóle w emocje. Natomiast, jeżeli dla kogoś emocje są czarną magią, to jest to bardzo możliwe, że posunie się poza granice etyki i dokona jakichś strasznych rzeczy. Oczywiście osobami, dokonującymi strasznych rzeczy na masową skalę, zazwyczaj nie są kobiety, które to niby są zbyt emocjonalne do podejmowania racjonalnych decyzji. Kolejna rzecz, która się totalnie nie trzyma kupy. Prawda?

Kolejnym zniekształceniem na temat siły kobiet jest to, że nie nadają się one do ról przywódczych. Fakt jest taki, że władza będzie najlepsza, taka najbardziej skuteczna i najmocniejsza, najsilniej ugruntowana, kiedy będzie oparta na empatii. Kiedy będzie oparta na wglądzie w emocje. I akurat do takiego rodzaju zarządzania kobiety nadają się świetnie. Oczywiście, wiadomo, że są wyjątki, ale nie jest to tak, że mężczyźni potrafią i nadają się do rządzenia, a kobiety do bycia zarządzanymi. Nie jest to prawda. Pamiętajmy też o tym, że kobiety jednak przez większość dziejów ludzkości siedziały przez patriarchat pozamykane w domach z dziećmi, bez prawa głosu. Prawda? Bez prawa wyboru, nawet co do tego, kto zarządza. I bez prawa do właściwie czegokolwiek, no bo było przecież zawsze tak, że mężczyzna był trochę takim jakby właścicielem kobiety. Prawda? Kobieta była podległa swemu mężowi, a on był głową.

Kolejny stereotyp związany z kobietami i ich słabością jest taki, że kobiety gorzej radzą sobie z pieniędzmi i inwestowaniem. I oczywiście kobiety po prostu przez długi czas w ogóle nie inwestowały, no bo to przecież one zajmowały się dziećmi i garami w domu. Natomiast pieniądze przynosił do domu mężczyzna i to była jego działka. Czyli kobiety nie mogły w wielu przypadkach inwestować, ponieważ nie miały dostępu do pieniędzy. Co też było uwarunkowane patriarchalnie, przez patriarchalne przekonania. Fakty są jednak takie, że do inwestowania jednak też w jakiś sposób są potrzebne emocje, żeby działać racjonalnie. To jest w ogóle ciekawe, prawda? Że do działania racjonalnego potrzebny jest wgląd w emocje. bo racjonalność to jest taka równowaga. Kobiety często bardziej ostrożnie i długoterminowo mogą być skuteczniejsze w zarządzaniu finansami niż mężczyźni. Bo badania pokazują ponoć, że kobiety podejmują mniej ryzykowne decyzje inwestycyjne, co często daje im lepsze wyniki na przestrzeni lat. I w ogóle, jeśli macie ochotę zagłębić się bardziej w temat kobiet i inwestowania, to odsyłam Was do Doroty Sierakowskiej i Girls Money Club.

I kolejny mit: kobiety nie mają instynktu technicznego. Są takie nietechnologiczne. Dziewczynki natomiast, które od dzieciństwa mają kontakt z technologią, rozwijają te same umiejętności, co chłopcy. Po prostu, patriarchalnie znowu – bo myślę, że ten patriarchat naprawdę bardzo dużo zniszczył i uważam, że to jest największa bzdura w dziejach ludzkości. Tak więc patriarchalnie dziewczynki dostawały często inne zabawki niż chłopcy. W rezultacie z pewnymi rzeczami nie miały do czynienia. I oczywiście one często chciały się w ten sposób bawić. Wolały się bawić lalkami niż np. zestawem Mały Majsterkowicz. Problem pojawia się wtedy, kiedy dziewczynka ma ochotę bawić się chłopięcymi zabawkami, tylko po prostu ich nie może dostać. Nie są one w jej zasięgu, więc jest to dla niej obce. Już od najmłodszych lat, tak naprawdę, dzieciom wbija się do głowy, jakie one powinny rozwijać zdolności, niezależnie od tego, jakie one wewnętrznie czują w sobie talenty i co je ciekawi. I tak to jest właśnie zarówno z chłopakami, jak i dziewczynami, że byliśmy często wychowywani według tego, co powinno być, co powinniśmy robić, co powinniśmy myśleć, co powinniśmy czuć, a nie według tego, jacy autentycznie jesteśmy.