Jagoda po różnych sytuacjach z Bolesławem czasem czuje się mentalnie tak, jakby zrobił na nią kupę. Mentalną kupę. Emocjonalną kupę. I to radzenie sobie z popapraniem wygląda trochę tak, jakby Jagoda zbierała po nim te kupy. I jeszcze w dodatku była dumna, że to właśnie na nią tę kupę zrobił. Bo wywalenie na kogoś swoich problemów, z którymi w dodatku nie mamy zamiaru nic robić, ani sobie z nimi radzić, jest jak zrobienie na kogoś kupy. To wywalenie na kogoś swoich problemów, które tak naprawdę nie istnieją, które generujemy na potrzeby danej sytuacji, bo w Bolesława życiu wszystko jest okej tak naprawdę. Obiektywnie jest okej. Jego problem polega na tym, że on uważa, że nie ma żadnego problemu, a jednocześnie rani ludzi dookoła. I nie jest w stanie stworzyć z nikim konstruktywnej relacji, dobrej dla tej drugiej strony. On tworzy relacje takie, w których druga osoba cierpi, w których druga osoba jest uległa, dopasowuje się. A trzyma się tej relacji tylko dlatego, że ma poczucie winy i chęć chronienia Bolesława, w dużej mierze przed nim samym.

Bolesław jest kompatybilny z osobami, które mają otwartość na to, by kimś się opiekować, które są taką Matką Teresą, czy inną matką, a jednocześnie nie oczekują niczego w zamian. Jagoda właśnie taka jest. Jagoda jest hybrydą odmian Róż, o których mówiłam w odcinku 90. Tworzy takie relacje, które są z góry skazane na porażkę. Dlatego, że koleś jest na tyle popaprany, że on nie jest w stanie nic zbudować i nie jest zainteresowany wkroczeniem w życie Jagody. On cały czas trzyma się na dystans, a w dodatku utrzymuje jeszcze relacje z jakimiś innymi osobami. Dzięki temu Jagoda czuje się bezpiecznie, nie czuje się zagrożona. Oczywiście ciągle cierpi, bo jest zawiedziona i odrzucona, ale przynajmniej nie zagraża jej to, że straci kontrolę. W Jagodzie jest zarówno Róża-Perfekcyjna Teresa, mająca gotowość do opieki nad innymi, jak też i Róża-silna. I to właśnie przez to Jagoda czuje się wyróżniona, że może zbierać mentalne kupy Bolesława. A jest taka wyjątkowa dzięki temu, że ma lepszy worek na te kupy. Inni ludzie sobie z tym nie radzą, żeby tak skutecznie te kupy zbierać. Jagoda natomiast jest w tym perfekcyjna. Ona ma siłę, ma moc, ma doświadczenie w zbieraniu cudzych mentalno-emocjonalnych kup, czyli wygenerowanych problemów, które tak naprawdę nie istnieją. Bolesław ma właśnie wiele takich problemów, które realnie nie istnieją. Najlepsze, że on nie zamierza zupełnie nic z nimi robić, tylko zrzuca je na Jagodę.

Bo wiecie, to nie chodzi o to, żeby się otoczyć tylko ludźmi bez problemów. Jeżeli ktoś ma problem, nad nim pracuje, wie, że to rani inne osoby i potrafi przyznać „no tak, rzeczywiście tutaj przesadziłem, przegiąłem, źle zrobiłem, rozumiem, że Cię ranię”, to jest to bardzo okej. To jest okej, że mamy świadomość szkodliwości niektórych swoich zachowań dla innych ludzi i jeszcze w dodatku szukamy rozwiązań na to, żeby te zachowania się nie powtarzały. Ale Bolesław jest takim typem, który uważa, że wszystko jest w porządku, a inni, którzy mu wciskają jakieś problemy, to tylko się czepiają. Poza tym on jest tak wyjątkowy, że nikt i tak jego problemów nie zrozumie, nikt mu nie pomoże i on tak musi już cierpieć do końca życia. A blisko mogą być tylko osoby, które są na to cierpienie odporne, są w stanie to cierpienie znosić razem z nim, które akceptują wygenerowane przez Bolesława problemy i akceptują branie udziału w problemach, które tak naprawdę nie istnieją. To, że Bolesław generuje problemy, które tak naprawdę nie istnieją, sprzyja poczuciu bezpieczeństwa Jagody, ponieważ ona nie musi się martwić tym, że Jagoda i Bolesław stworzą ze sobą bliskość taką, która będzie sprawiała, że Jagoda będzie się czuła jak w potrzasku. Bo Jagoda nie ma gotowości na bliską relację. Bliskie relacje jednak źle jej się kojarzą. Ale Jagoda tego nie wie i oczywiście walczy o Bolesława, żeby był blisko niej, a jednocześnie akceptuje to, że on raczej nigdy blisko nie bywa, bo zawsze jest jakaś przeszkoda.

Jeśli i Ty jesteś taką osobą, która zbiera czyjeś emocjonalno-mentalne kupy, to zastanów się, czy to naprawdę jest coś, co dla Ciebie jest okej. Czy chcesz tak żyć? Czy chcesz cierpieć z powodu problemów, które realnie nie istnieją? Bo swoją energię naprawdę można by poświęcać na coś bardziej konstruktywnego, na coś ciekawszego, na to, żeby iść naprzód, na to, by pójść w góry i wspinać się bez zbędnego balastu. Poza tym, piorąc gacie i smażąc jajka, próbujesz jakby zasłużyć na to, żeby on właśnie Tobie te swoje kupy powierzył. To jest jakieś błędne koło, prawda? Zasługujesz na to, żeby Cię obarczył problemami, a nie miłością. Dostajesz problemy. Dostajesz mnóstwo problemów, o wiele więcej problemów niż dobrych chwil. Nie musisz być odpowiedzialna za to, że on wybiera bycie popapranym.

Aha, jeszcze jedno. Wiecie, jak skończył się plan weekendowy Jagody? Spotkała się w sobotę ze swoimi przyjaciółkami. Wróciła w miarę wcześnie, żeby być w dobrej formie, bo przecież Bolesław mógłby się w niedzielę odezwać z jakimiś swoimi palącymi potrzebami. Nawiasem mówiąc, Bolesław nie stroni od palenia, więc dym od niego czuć. Palący i przepełniony bólem Bolesław oczywiście odezwał się w niedzielę, tak jak zakładała Jagoda. Chciał, żeby go znowu ratować w bardzo kiepskim stanie poimprezowym. Przyszedł do Jagody. Dał jej gacie do prania. Jagoda tradycyjnie usmażyła mu jajka i Bolesław spał przez cały dzień. Jagoda natomiast spędziła ten dzień sama, czekając aż Bolesław się obudzi. Ale Bolesław spał i spał. Jagoda natomiast myślała sobie: „o jak słodko, że on tak śpi. Jaki jest słodki. Jak fajnie, że tak usnął spokojnie, mimo że jest w nim tyle bólu i traum. I jakie to piękne, że to właśnie ja mogę się nim opiekować, kiedy śpi”.

Jeśli macie ochotę na więcej moich treści, to zajrzyjcie sobie na stronę pokojwglowie.pl, gdzie są linki do mediów społecznościowych i znajdują się też transkrypcje wszystkich odcinków podcastu. A teraz czas na wyjście przez sklep z pamiątkami. Na stronie pokojwglowie.pl w zakładce „sklep” znajdują się pamiątki związane z treścią niniejszego podcastu. Dziękuję za przeczytanie tego odcinka.